Sectionele bankgeschiedenis

De sectionele bank werd zeker beroemd in het midden van de 20e eeuw, maar dit innovatieve stuk heeft een gecompliceerder met de eerste plaats die een punt van discussie is geweest tussen antieke meubelexperts en historici. Vóór ingebouwde bekerhouders en aangedreven facks loste sectionele banken andere problemen op voor huiseigenaren in de vroege jaren 1800, daterend uit voor de burgeroorlog in Amerika. Slechts enkele voorbeelden blijven intact, geconcentreerd in een gebied van Virginia gevoed door de Rappahannock -rivier, en bekend als een gebied van rijkdom, waarmee bewoners ambachtslieden konden inhuren voor meer aangepaste projecten. Een voorbeeld van 1820 bestaat in Fredericksburg, VA, en bestaat uit drie secties met metalen vergrendelingen eronder.

Experts geloven dat eindstukken van sectionals al lang zijn aangezien voor hoekstoelen, maar met alleen schilderijen als bewijs is het moeilijk te zeggen. De burgeroorlog stopte de voortgang van het maken van meubels in het zuiden, met het verlies van ambachtslieden, workshops en een tekort aan hout. Vernietiging door het Union Army in Virginia leidde tot het verlies van de meeste van deze unieke stukken. Maar terwijl het land terug stuiterde en de zeer sociale tijden van het Victoriaanse tijdperk door het huis van Amerika geveegd, kwam de sectionele terug op de radar. Sectionals waren vermakelijke must-haves.

Meestal bestaande uit twee banken die bij elkaar werden geduwd, waren deze getuft, gesneden en gelamineerd en minder algemeen uitgelichte hoekstukken. In het tijdperk van Mid-Century Modern was de sectionele bank de perfecte showcase voor de esthetiek van Charles & Ray Eames, George Nelson en het slanke, industriële profiel van meubels in hedendaagse stijl. Het beantwoordde ook ingenieus de kwestie van standaardisatie versus aanpassing in het licht van een hoge hoeveelheid consumentenvraag, dankzij warenhuizen en catalogi. Door een bank in sectionele stukken te breken (modulair ontwerp), was het allemaal tegelijkertijd gemakkelijker te produceren en te verzenden, evenals massale standaard, individuele stukken die vervolgens konden worden aangepast zodra ze thuis waren in de woonkamer.